Pracownia malarstwa prof. Łukasza Huculaka, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. 
Artystka o swojej sztuce mówi tak:
W swoich pracach wyodrębnia i personifikuje przeżywane stany i emocje dotykające poczucia kobiecości i cielesności, szukając duchowości w kontekście pozareligijnym. Korzystając z poznanych w dzieciństwie wzorców wizualnych, przekształca je przez nowe wartości. Czerpie ze sztuki okresu Młodej Polski, inspirując się jej rozważaniami na temat światła i barwy.
In her works she extracts and personifies experienced states and that are touching upon the sense of femininity and corporeality, looking for the spirituality out of the religious context. Taking advantage of the visual patterns that she learnt in childhood, the artist transforms them through new values. She is inspired by the period of Young Poland and its considerations on the subject of light and colour.

Wystawy zbiorowe:
2025 - “Jako wicher morskie fale” , Fundacja MiserArt, Wrocław
2025 - “Zobaczyłam siebie przez pryzmat ciebie”, galeria sztuki współczesnej MD_S, Wrocław
2025 - “Something happened in my dream” - Akademia Sztuk Teatralnych, Wrocław
2025 - “Ścieżki i ślady”, Fundacja MiserArt, Wrocław
2025 - “Pilne/Ważne”, Centrum biblioteczno-kulturalne FAMA, Wrocław
2024 - “Sacrum bez kontaktu”, Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
2024 - “Przybierz złośliwą minkę”, centrum kultury Czasoprzestrzeń, Wrocław
2024 - “Mamidło”, Oddolne Centrum Społeczno Kulturalne Postój, Wrocław
2023 - “Magenta” - galeria sztuki współczesnej MD_S, Wrocław
2023 - “Punkt zbiegu”, galeria "Serwis", Wrocław
2023 - “To się nie sprzeda, nikt tego nie wyda”, galeria "Serwis", Wrocław
"CZUJĄC SIĘ OBSERWUJĄCĄ BARDZIEJ NIŻ OBSERWOWANĄ"

Olej na płótnie, 160x120 cm, 2024

Dzieło przedstawia artystkę jako część miejskiego pejzażu, uchwyconą w odbiciu szyby – tak, jakby ukazano dwa punkty widzenia tej samej chwili. Z jednej strony – spojrzenie z wnętrza, z drugiej – obserwacja z zewnątrz. Ten podwójny obraz podkreśla zarazem obecność i dystans do otaczającej rzeczywistości. W czasie wakacji 2024 roku artystka często wracała nocą z pracowni do domu, spacerując wzdłuż głównej ulicy. Podobnie jak główny bohater Białych nocy Dostojewskiego, zanurzała się w myślach i z uwagą obserwowała mijanych przechodniów oraz migające w ciemnościach światła okien. Robiła to z ciekawością – ale bez natarczywości – z pewnym dystansem i spokojem. Noc nadawała tym przypadkowym spotkaniom wymiar intymności. Artystka podkreśla, że zazwyczaj czuła się wtedy bezpieczna, choć towarzyszyło jej także poczucie czujności wynikające z samotnych wędrówek po zmroku. Jak sama mówi: „Ten obraz jest więc o momencie samotności, który daje spokój i szerszą perspektywę. Była to dla mnie forma medytacji, w której moje myśli stawały się jasne”. Dzieło malarskie zostało utrzymane w przytłumionej kolorystyce. Postać artystki została ukazana w odcieniach żółci łamanej brązem i zielenią. Jej sylwetka wyłania się z tła dzięki subtelnemu modelunkowi monochromatycznych plam barwnych przechodzących płynnie jedna w drugą. W kontraście do jasnej postaci znajdują się ciemne drzewa i kamienica, namalowane w tonacjach zieleni z domieszką żółci, bieli oraz koloru niebieskiego. Kompozycja powstała poprzez nałożenie na siebie kilku zdjęć: odbicia autorki w szybie oraz fragmentów nocnego miasta, uchwyconych podczas jej spacerów.
The work presents the artist as part of an urban landscape, captured in the reflection of the glass — as if two points of view of the same moment were shown. On the one hand — a look from inside, on the other — an observation from outside. This dual image emphasizes both presence and distance from surrounding reality.
During the vacations of 2024, the artist often walked home from her studio at night, walking along Main Street. Like the main character in Dostoevsky’s White Nights, she would immerse herself in her thoughts and attentively observe the passing pedestrians and the window lights flashing in the darkness. She did it with curiosity — but without insistency — with a certain distance and calmness. The night gave these chance encounters a dimension of intimacy. The artist emphasizes that she usually felt safe at that time, although she was also accompanied by a sense of alertness resulting from wandering alone after dark. As she explains in her own words: “This painting, then, is about a moment of solitude that gives peace of mind and a wider perspective. It was a form of meditation for me, in which my thoughts became clear”. The work was maintained in muted colors. The figure of the artist was shown in shades of yellow, broken by brown and green. Her silhouette emerges from the background thanks to subtle modeling of monochromatic color spots passing smoothly one into another. In contrast to the bright figure are dark trees and a tenement, painted in tones of green with a touch of yellow, white and blue. The composition was created by layering several photos: the author’s reflection in the glass and fragments of the night city, captured during her walks.
"DOJRZEWANIE"

Olej na płótnie, 140x80 cm, 2024

Kompozycja obrazu „Dojrzewanie” ma układ horyzontalny i ukazuje cztery postacie kroczące w stronę widza, które zdają się przekraczać granicę przestrzeni dzieła i tym samym wciągają odbiorcę do jego narracji. Obraz został stworzony na podstawie zdjęcia wykonanego przez autorkę. Sposób opracowania światła, odwzorowujący błysk flesza, wydobywa detale, wzmacnia kontrasty i buduje atmosferę. Kolorystyka obrazu odgrywa kluczową rolę interpretacji dzieła. Dominujące barwy - niebieski i czerwony - niosą ze sobą silną symbolikę. Niebieski kojarzy się z niewinnością, spokojem i ufnością, podczas gdy czerwień intensyfikuje emocje, siłę i namiętność. Kontrast tych dwóch odcieni nie tylko wzmacnia ekspresyjność kompozycji, ale także odzwierciedla dualizm emocji towarzyszących dojrzewaniu. Autorka dziełem tym oddaje hołd dojrzewaniu rozumianemu przez nią jako nieustanny proces doświadczania życia współdzielonego z innymi. Podkreśla, że ucząc się akceptacji własnych granic, tych fizycznych i psychicznych, budujemy szacunek zarówno dla siebie, jak i dla czasu i energii innych. Temat kobiecości, ważny dla całej twórczości Julii Dudek, poruszany jest przez nią w sposób odchodzący od stereotypowego skojarzenia z rywalizacją. Pokazuje ona, że kobiecość może być źródłem empatii, troski, wzajemnego poszanowania swoich granic i emocji, tym samym tworząc bezpieczne i komfortowe warunki dla rozwoju. W nawiązaniu do tematu wystawy możemy zastanowić się nad granicami. Zarówno nad swoimi i innych, jak i nad granicą między młodością i dorosłością. To proces trudny i niezrozumiały, pomimo to wypełniony pięknem. Refleksja nad tym przypomina nam też, że dojrzewanie to nie tylko koniec młodości, ale początek świadomego kształtowania własnej tożsamości.
The composition of the painting „Maturing” has a horizontal layout and depicts four figures walking toward the viewer, seemingly crossing the boundary of the artwork’s space and drawing the viewer into its narrative. The painting was created based on a photograph taken by the artist. The portrayal of light, imitating a flash, brings out details, enhances contrasts, and builds atmosphere. The color palette plays a crucial role in interpreting the work. The dominant colors - blue and red - carry strong symbolism. Blue is associated with innocence, calm, and trust, while red intensifies emotions, strength, and passion. The contrast between these two shades not only enhances the expressiveness of the composition but also reflects the emotional duality that accompanies the process of maturation. Through this work, the artist pays tribute to maturing, which she understands as a continuous process of experiencing life in connection with others. She emphasizes that by learning to accept our own boundaries - both physical and mental – we’re building respect not only for ourselves but also for the time and energy of others. The theme of femininity, which is important to Julia Dudek’s artistic work, is explored here in a way that departs from the stereotypical association with competition. She shows that femininity can be a source of empathy, care, and mutual respect for personal boundaries and emotions, creating a safe and comfortable space for growth. In reference to the theme of the exhibition, we may reflect on boundaries - our own and those of others, as well as the boundary between youth and adulthood. It is a difficult and often puzzling process but filled with beauty. This reflection also reminds us that maturation is not only the end of youth, but the beginning of consciously shaping our own identity.